تحقير در روابط BDSM تفاوت زيادی با تحقير در روابط عادی روزمره دارد، اين تفاوت در دو چيز است، اولاً در رضايت دو طرفه و ثانياً در احساسات و هيجانات ناشی از آن.
توجه به اين نکته اهميت دارد که لذت ناشی از تحقير شدن يا تحقير کردن در يک رابطه ارباب و برده ناشی از انتخاب آگاهانه اي است که طرفين انجام داده اند و هيجان و احساسات و عواطف حاصل از آن رفتار را می شناسند و به همين دليل از آن لذت می برند، لذا تحقير در يک رابطه اين چنينی ماهيتاً با تحقير در روابط عادی فرق دارد و اساساً چیز ديگری است.
خيلی مهم است که ياد بگيريم وقتی در چارچوب روابط BDSM صحبت می کنيم، کلمات و افعال را نيز با عينک BDSM ببينيم، کلماتی که در روابط ارباب و برده برای توصيف فعاليت ها استفاده می شود، شايد از لحاظ ظاهر همان کلماتی باشد که در زندگی روزمره به کار می رود، اما بار معنايی متفاوتی دارد. هدف از تحقير کردن در يک رابطه معمولی اين است که در طرف مقابل احساس بدی بوجود بياوريم و او را ناراحت کنيم اما در رابطه ارباب و برده تحقير کردن به اين معنی نيست که در طرف مقابل احساس بدی نسبت به خودش ايجاد کنيم، راز تحقير لذت بخش در همين نکته نهفته است، تحقيری که در يک رابطه ارباب و برده اتفاق می افتد منجر به احساس خوبی در هر دو طرف می شود، تحقير برای اين استفاده می شود تا برده را واداريم تا کارهايی برای ما انجام دهد که برای هيچ کس ديگری انجام نمی دهد، برای اينکه فروتنی و زيردست بودنش را برای يک فرد خاص و فقط و فقط همان فرد خاص نشان دهد، اگر تحقير برای اين استفاده شود تا در طرف مقابل احساس بدی ايجاد کنيم، اين ديگر آزار و اذيت محسوب می شود نه يک رابطه مبنی بر رضايت دو طرف. مسترها و ميسترس ها بايد به اين مطلب خيلی دقت کنند که برده ما ، به ما اعتماد کرده است، با ذهن و جسمش به ما اعتماد کرده است، به ما اعتماد کرده است که به او آسيبی نخواهيم زد، به ما اعتماد کرده است که به او احترام خواهيم گذاشت، که مراقبش خواهيم بود، که هرچقدر هم که تحقيرش کنيم باز همچنان دوستش خواهيم داشت.
صحبت از احترام کردم و اينکه ارباب بايد برای برده اش احترام قائل باشد، شايد در ظاهر اين يک تناقض به نظر برسد که چطور می توان يک نفر را تحقير کرد در حالی که برای او احترام قائل هستيم؟ اين مسأله نيز دقيقاً به همان قضيه چارچوب BDSM و عينکی که به چشم داريم بر مي گردد، يعنی که معنی کلمه احترام را بايد در همين چارچوب رابطه ارباب و برده در نظر بگيريم، يک ارباب وقتی برای برده اش احترام قائل است که احساس او را بشناسد و نيازش را درک کند، معنی تحقيری که ازو مي خواهد را بداند، هدفش از تحقير لذت هر دو طرف باشد، شخصيت واقعی برده اش را زير سؤال نبرد، برای تحقير کردنش از نقاط ضعف برده استفاده نکند و آن چيزهايی که در اختيار برده نيستند را زير سؤال نبرد (رنگ، نژاد، قد، لهجه و ...)، شخصيت اجتماعی برده را تخريب نکند، حد و مرز رابطه و حد برده اش را بشناسد و رعايت کند.
همين جا بايد تأکيد کنم که هرچند فانتزی ها و بازی ها و کارهای تحقير آميز جزيی جدا نشدنی از اکثر فعاليت های BDSM است اما بايد در نظر داشت که خود تحقير به تنهايی می تواند از لحاظ روانی بسيار آسيب زننده باشد و همان طور که مثلاً زياده روی در شلاق زدن می تواند نتايج بدی برای رابطه و برای طرفين به بار بياورد، زياده روی در تحقير هم می تواند به افراد آسيب های شديدی وارد کند و رابطه را نيز خراب نمايد، پس بايد دقت کنيم و حد و مرز خود و طرف مقابل را در تحقير بشناسيم و برده ها بايد در صورت لزوم از کلمات امن که قبلاً تعيين شده در اين مورد نيز استفاده کنند.
